Του Paul Iddon
Καθώς η Τουρκία ετοιμάζεται να καθελκύσει τη νέα ναυαρχίδα του Πολεμικού της Ναυτικού, το πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων TCG Anadolu, δύο γεγονότα έριξαν φως στους τύπους των αεροσκαφών που εντέλει αυτό θα μεταφέρει και διαφέρουν από τον αρχικό προγραμματισμό, όταν ξεκίνησε η κατασκευή του το 2016.
Στις 20 Νοεμβρίου, το αεροσκάφος Bayraktar Kizilelma ("Κόκκινο μήλο"), το πρώτο μη επανδρωμένο μαχητικό αεροσκάφος της Τουρκίας, ολοκλήρωσε τις πρώτες δοκιμές προσγείωσης και απογείωσης.
Αναλυτές έχουν επισημάνει ότι ο συνδυασμός πτέρυγας τύπου Δέλτα και πτερυγίων ελιγμών που φέρει το Kizilelma το κάνει να μοιάζει με το κινεζικό stealth μαχητικό J-10 Mighty Dragon 5ης γενιάς. Η αρχική έκδοση θα έχει μόνο έναν κινητήρα χωρίς μετακαυστήρα, ενώ οι μεταγενέστερες εκδόσεις θα διαθέτουν μετακαυστήρα, επιτρέποντας στο Kizilelma να πιάνει υπερηχητικές ταχύτητες, ιδιότητα που θα καταστήσει το επιθετικό drone πιο "βιώσιμο" σε διαφιλονικούμενους εναέριους χώρους σε σχέση με προηγούμενα μοντέλα που έφεραν στροβιλοκινητήρα.
Η Baykar Defense, η κατασκευάστρια εταιρεία του Kizilelma, υποστηρίζει ότι το υπερηχητικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος μπορεί να επιχειρεί με βάση το Anadolu. Οι αναλυτές, όμως, είναι επιφυλακτικοί, καθώς το σύστημα προσγείωσης του Kizilelma που πραγματοποίησε δοκιμαστική πτήση στις 20 Νοεμβρίου φαίνεται πολύ ελαφρύ για να αντέξει την πίεση από τις απογειώσεις και προσγειώσεις στο περιορισμένο κατάστρωμα του Anadolu. Από την άλλη, αυτή η έκδοση του Kizilelma που δοκιμάστηκε θα μπορούσε να είναι η έκδοση για χερσαίες επιχειρήσεις, με μια πιο εξειδικευμένη έκδοση ναυτικών επιχειρήσεων να μην έχει αποκαλυφθεί ακόμη ή να μην έχει αναπτυχθεί πλήρως.
Η Baykar εργάζεται επίσης πάνω στο Bayraktar TB3, μια εξειδικευμένη ναυτική έκδοση του γνωστού –και με μεγάλη εξαγωγική αγορά– TB2 που αναπτύχθηκε για επιχειρήσεις στη θάλασσα με βάση το Anadolu και διαθέτει πτυσσόμενα φτερά. Το Anadolu θα μπορεί να μεταφέρει 30 με 50 drones TB3.
Στις 18 Νοεμβρίου υπήρξε άλλη μια εξέλιξη: ένα τουρκικό επιθετικό ελικόπτερο AH-1W SuperCobra και ένα S-70 Seahawk προσγειώθηκαν για πρώτη φορά στο κατάστρωμα της ναυαρχίδας του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού. Τα AH-1W θα επιχειρούν από το Anadolu ως προσωρινή λύση μέχρι να αντικατασταθούν από τα επιθετικά ελικόπτερα TAI T929 ATAK, τον διάδοχο του –επίσης– τουρκικής κατασκευής T129 ATAK: μια παραλλαγή του ιταλικού Agusta A129 Mangusta που κατασκευάστηκε κατόπιν άδειας χρήσης.
Το βασικό σενάριο ήταν πως μια ναυτική έκδοση του ATAK και τα SuperCobras και Seahawks που διαθέτει ήδη η Τουρκία θα ήταν τα ελικόπτερα που θα επιχειρούσαν με βάση το Anadolu – έως εδώ καμία έκπληξη. Η έκπληξη είναι πως το τουρκικό πλοίο μετατρέπεται σε αεροπλανοφόρο drones, ενώ προοριζόταν για ελικοπτεροφόρο.
Ο προγραμματισμός ήθελε το Anadolu να εντάσσεται στη δύναμη του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού το 2020. Ωστόσο, η παράδοσή του καθυστέρησε λόγω της πανδημίας και των απαραίτητων εργασιών αναβάθμισης ώστε να μπορεί να υποστηρίξει τη μεταφορά και δράση μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Το Anadolu κατασκευάστηκε με βάση τη πολεμική ναυαρχίδα της Ισπανίας, το Juan Carlos I, ως επιθετικό πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων που θα μπορούσε να μεταφέρει ελικόπτερα και μαχητικά σύντομη κάθετης απογείωσης και προσγείωσης (STOVL), όπως η παραλλαγή F-35B του stealth 5ης γενιάς ή το παλαιότερο AV-8B Harrier.
Το 2017, η Τουρκία φέρεται να ενδιαφέρθηκε να αγοράσει επιπλέον μαχητικά Harrier από τις ΗΠΑ για το Anadolu ως μεταβατική λύση μέχρι να αποκτήσει F-35B. Η προοπτική των F-35B "πάγωσε" όταν η Ουάσιγκτον μπλόκαρε την αγορά οποιουδήποτε F-35 από την Άγκυρα, μετά την προμήθεια των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400 το 2019.
Δεδομένων αυτών των περιορισμών, η Τουρκία αποφάσισε να αλλάξει προσέγγιση και να εξελίξει το Anadolu στο μοναδικό –αυτή τη στιγμή– αεροπλανοφόρο μη επανδρωμένων αεροσκαφών και drones-μαχητικών.
Το οπλοστάσιο της τουρκικής ναυαρχίδας θα μπορούσε να είναι οδηγός και για άλλες ναυτικές δυνάμεις που εξετάζουν την απόκτηση αεροπλανοφόρων που θα μεταφέρουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Παρόλα αυτά, ενέχει σημαντικούς περιορισμούς σε σύγκριση με ένα πιο παραδοσιακό οπλοστάσιο που περιλαμβάνει επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη STOVL.
Για παράδειγμα, η Τουρκία προβάλλει ως πλεονεκτήματα του Kizilelma το –εγχώριας κατασκευής– Ραντάρ Ενεργητικής Ηλεκτρονικής Σάρωσης (AESA) που διαθέτει καθώς και τη δυνατότητά του να εξοπλίζεται με πυραύλους αέρος-αέρος. Το δίχως άλλο, τα χαρακτηριστικά αυτά είναι εντυπωσιακά και εξαιρετικά φιλόδοξα για κάθε μη επανδρωμένο αεροσκάφος. Ωστόσο, οι αναλυτές παραμένουν έντονα επιφυλακτικοί για το αν το Kizilelma μπορεί να είναι αξιοπρεπές υποκατάστατο ενός F-35 με καλά εκπαιδευμένο πιλότο, ειδικά στις αερομαχίες.
Συμπερασματικά, η νέα ναυαρχίδα του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, μπορεί να είναι αποτέλεσμα καινοτομίας και ευρηματικότητας, ωστόσο έχει να αντιμετωπίσει ορισμένους σημαντικούς περιορισμούς στη δράση της, κυρίως εξαιτίας των πεπραγμένων της Άγκυρας σε επίπεδο πολιτικής και προμηθειών στρατιωτικού εξοπλισμού.
Διαβάστε ακόμη:
