Του Panos Mourdoukoutas
Υπάρχουν πολλά προβλήματα μεταξύ της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών, συμπεριλαμβανομένου του εμπορικού πολέμου που έχει αναστατώσει τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές. Δεν είναι όμως αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα μεταξύ των δύο χωρών, αλλά ο αυξανόμενος ανταγωνισμός στη Νότια Σινική Θάλασσα και στην Αφρική. Το ζήτημα αυτό θα μπορούσε να διαρκέσει χρόνια, αν όχι δεκαετίες, και θα μπορούσε να οδηγήσει σε στρατιωτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των δύο κρατών.
Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της οικονομικής και πολιτικής ατζέντας του Πεκίνου. Σηματοδοτεί το άνοιγμα του θαλάσσιου δρόμου του μεταξιού για την Κίνα, ενός έργου που στοχεύει να καταστήσει την Κίνα τον επόμενο σημαντικό οικονομικό ηγέτη στον κόσμο. Περίπου 5 τρισεκατομμύρια δολάρια εμπορευμάτων μετακινούνται σε αυτόν τον θαλάσσιο δρόμο κάθε χρόνο.
Επίσης, υπάρχουν οι ισχυρισμοί του Πεκίνου ότι διαθέτει "ιστορικά" δικαιώματα στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, για καθεμία ίντσα. Το Πεκίνο υπερασπίζεται τα δικαιώματα αυτά χρησιμοποιώντας εκφοβισμό, που ενισχύει τον κινεζικό εθνικισμό, γεγονός που συμβάλλει στην περαιτέρω διάδοση του κινεζικού πολιτικού status quo.
Το πρόβλημα με αυτή την κατάσταση είναι ότι η Κίνα έχει απέναντί της τους πάντες: τις Φιλιππίνες, τη Μαλαισία, το Μπρουνέι, το Βιετνάμ και την Ταϊβάν. Η Κίνα παίζει επίσης εναντίον των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ιαπωνίας και της Αυστραλίας. Οι ναυτικές δυνάμεις αυτών των χωρών έχουν ως στόχο και αποστολή να επιτρέψουν την ελεύθερη ναυσιπλοΐα και τη διέλευση από τη μεγάλη πλωτή οδό της Νότιας Σινικής Θάλασσας.
Εδώ λοιπόν υπάρχει ο πιθανός κίνδυνος ανοικτής στρατιωτικής αντιπαράθεσης, μιας κατάστασης που θα είχε καταστροφικές συνέπειες για τις χρηματοπιστωτικές αγορές και την οικονομική κατάσταση της περιοχής.
Η Αφρική είναι επίσης προτεραιότητα στην οικονομική ατζέντα του Πεκίνου. Η Αφρική παρέχει στην Κίνα σημαντικούς οικονομικούς πόρους σε χαμηλές τιμές. Δημιουργεί πολλές ευκαιρίες κέρδους για τις κινεζικές κατασκευαστικές εταιρείες, επίσης. Αποτελεί μια αγορά για τα φθηνά προϊόντα που παράγει η Κίνα και δημιουργεί μια γέφυρα προς τη Λατινική Αμερική για το Πεκίνο.
Η Αφρική έχει γίνει ένας βολικός και εύκολος στόχος για την Κίνα. Οι κινεζικοί ηγέτες στέλνουν επιχειρηματικές αντιπροσωπείες σε κάθε αφρικανική πρωτεύουσα κάθε χρόνο. Οι αντιπρόσωποι εργάζονται για την εξασφάλιση έργων υποδομής για την Κίνα και προτείνουν εμπορικές συμφωνίες, μετατρέποντας την Αφρική σε "δεύτερη ήπειρο" για την Κίνα.
Το πρόβλημα είναι ότι, και πάλι, άλλες οικονομικές δυνάμεις θεωρούν την Αφρική σημαντικό μέρος της πολιτικής και οικονομικής ατζέντας τους. Όπως η Αμερική, η οποία παραμένει ο μεγαλύτερος "δωρητής" στην Αφρική, σύμφωνα με το John Hopkins China Africa Research Institute.
Φυσικά υπάρχει και η Ιαπωνία, η οποία έχει μια συμμαχία με την Αμερική και είναι επίσης πολύ δραστήρια με τις επενδύσεις της στην Αφρική. Λόγω της Αφρικής έχουν επιδεινωθεί οι σχέσεις Κίνας και Ιαπωνίας. Το 2016, το Πεκίνο κατηγόρησε το Τόκιο ότι θέλει να "προσαρτήσει" την Αφρική στη δική της σφαίρα επιρροής.
Η κατάσταση στην Αφρική, σε συνδυασμό με την τακτική στραγγαλισμού της Κίνας στη Νότια Σινική Θάλασσα, θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα σε σύγκριση με τον εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ-Κίνας, και μάλιστα με ανυπολόγιστες συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία.
