Του Paul Iddon
Τον Αύγουστο του 2003, ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη "χτύπησαν" το θερινό ανάκτορο του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ στην επαρχία της Λαττάκειας στα δυτικά της χώρας. Τα ισραηλινά αεροσκάφη φέρονται να πέταξαν σε τόσο χαμηλό ύψος που έσπασαν τα παράθυρα του ανακτόρου. Ο Άσαντ δεν βρισκόταν εκεί κατά τον επίμαχο χρόνο, ενώ φέρεται πως πληροφορήθηκε το περιστατικό λίγες ημέρες μετά. Το "βουητό" ήταν μια σαφής προειδοποίηση προς τον Σύρο πρόεδρο για την υποστήριξη του στη Χεζμπολάχ. Άλλωστε, η "επίσκεψη" των ισραηλινών αεροσκαφών πραγματοποιήθηκε μετά τον θάνατο ενός 16χρονου Ισραηλινού στην πόλη Σλόμι από αντιαεροπορικά βλήματα που είχε εκτοξεύσει η Χεζμπολάχ.
Παρόμοιο περιστατικό συνέβη μετά από περίπου 3 χρόνια, τον Ιούνιο του 2006, στο ίδιο παραθαλάσσιο ανάκτορο. Τα ισραηλινά αεροσκάφη πέταξαν "τόσο χαμηλά ώστε να τραντάξουν το έδαφος". Αυτήν τη φορά, ο Άσαντ φέρεται πως βρισκόταν εντός των εγκαταστάσεων του ανακτόρου. Το νέο "βουητό" ήρθε στον απόηχο της απαγωγής του 19χρονου Ισραηλινού στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ από τη Χαμάς. Η Συρία φιλοξένησε τότε τον ηγέτη της Χαμάς, Χάλεντ Μεσάαλ, και ο το ισραηλινό "χτύπημα" ήταν μια σαφής προειδοποίηση προς τον Άσαντ για την υποστήριξη του στην οργάνωση.
Αυτές οι υπερπτήσεις αποσκοπούσαν στο να επιδείξουν την ικανότητα του Ισραήλ να εξοντώσει -δυνητικά- τον Σύρο πρόεδρο, εφόσον αυτός ξεπερνούσε συγκεκριμένες "κόκκινες γραμμές" του Τελ Αβίβ. Υπό το πρίσμα των δύο αυτών περιστατικών, η ανεπιβεβαίωτη αναφορά του σαουδαραβικού portal Elaph της στα μέσα Ιουνίου, σύμφωνα με την οποία το Ισραήλ απείλησε να βομβαρδίσει ένα από τα ανάκτορα του Άσαντ, εφόσον συνεχίσει να επιτρέπει στο Ιράν να διακινεί λαθραία όπλα μέσω της Συρίας, είναι πιθανό να ισχύει.
Το δημοσίευμα ήρθε λίγες ημέρες μετά τον βομβαρδισμό του αεροδρομίου της Δαμασκού από το Ισραήλ, το οποίο και έμεινε κλειστό για περίπου δύο εβδομάδες. Η επίθεση στο αεροδρόμιο ήταν μία από τις σημαντικότερες αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ στη Συρία -που συνεχίζονται εδώ και μία δεκαετία- και έδειξε πόσο αποφασισμένο είναι το Ισραήλ για να σταματήσει το λαθρεμπόριο όπλων του Ιράν στη Συρία.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ναφτάλι Μπένετ έχει επανειλημμένα παρομοιάσει το δίκτυο των Ιρανών παραστρατιωτικών στη Μέση Ανατολή με ένα χταπόδι, τα πλοκαμια του οποίου απειλούν το Ισραήλ, και έχει δεσμευθεί ότι η κυβέρνησή του θα στοχεύσει το κεφάλι αυτού του "χταποδιού".
"Επί δεκαετίες, το ιρανικό καθεστώς ασκεί τρομοκρατία εναντίον του Ισραήλ και της περιοχής μέσω απεσταλμένων του, αλλά το κεφάλι του χταποδιού, το ίδιο το Ιράν, απολαμβάνει ασυλία", επανέλαβε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός στα τέλη Μαΐου. "Όπως έχουμε ξαναπεί, η εποχή της ασυλίας του ιρανικού καθεστώτος έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Όσοι χρηματοδοτούν τρομοκράτες, όσοι εξοπλίζουν τρομοκράτες και όσοι στέλνουν τρομοκράτες σε αποστολές θα πληρώσουν ακριβό τίμημα".
Η απειλή για στοχοποίηση των συμφερόντων του Άσαντ λόγω της συνεργασίας του με τους περιφερειακούς εντολοδόχους της Τεχεράνης και του λαθρεμπορίου όπλων συνάδει απόλυτα με αυτήν τη διακηρυγμένη πολιτική του Ισραήλ.
Το θερινό ανάκτορο στη Λαττάκεια, στα παράλια της Μεσογείου, θα ήταν πιθανώς ο πιο εύκολος στόχος για το Ισραήλ. Ωστόσο, το Τελ Αβίβ θα μπορούσε να επιλέξει ένα εναλλακτικό χτύπημα: στο προεδρικό μέγαρο, το λεγόμενο Παλάτι του Λαού που βρίσκεται στην κορυφή του οροπεδίου Μεζεχ με θέα τη Δαμασκό. Ο συμβολισμός της καταστροφής αυτού του ανακτόρου θα ήταν μεγαλύτερος.
Τον Αύγουστο του 2017, μια άλλη ανεπιβεβαίωτη πληροφορία ανέφερε πως το Ισραήλ προειδοποίησε τη Ρωσία ότι θα επιτεθεί στο ανάκτορο του Άσαντ στη Δαμασκό, εάν το Ιράν συνεχίσει τις δραστηριότητές του στη Συρία.
Το "Παλάτι του Λαού" φέρεται πως κόστισε 1 δισ. δολάρια και η ανέγερσή του ολοκληρώθηκε το 1990. Η ισοπέδωσή του θα αποτελούσε σημαντικό πλήγμα στο κύρος του Άσαντ, ιδίως σε μια εποχή που αρκετές αραβικές χώρες επαναπροσεγγίζουν το καθεστώς μετά από χρόνια λόγω του εμφυλίου πολέμου. Ο καπνός από τα απανθρακωμένα ερείπια που θα υψώνεται στο οροπέδιο Μεζέχ δεν θα είναι ακριβώς δυσάρεστο θέαμα για τους κατοίκους της Δαμασκού.
Σύροι αντάρτες είχαν εκτοξεύσει βαρέα βλήματα εναντίον του τεράστιου μεγάρου τον Νοέμβριο του 2012, αλλά αστόχησαν. "Οι αντάρτες έχουν επικεντρώσει τις προσπάθειές τους σε επιθέσεις εναντίον συμβόλων της εξουσίας του Άσαντ, όπως το ανάκτορό του", μετέδιδε εκείνη την περίοδο το Reuters.
Τον Σεπτέμβριο του 2018, το Ισραήλ έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες που τράβηξε ο κατασκοπευτικός δορυφόρος Ofek 11, με αφορμή την 30ή επέτειο από την εκτόξευσή του. Οι φωτογραφίες έδειχναν το Διεθνές Αεροδρόμιο της Δαμασκού, μια συριακή στρατιωτική βάση και το προεδρικό μέγαρο - υπονοώντας ότι το τελευταίο θα μπορούσε να γίνει στόχος των ισραηλινών μαχητικών.
Ένα ισραηλινό χτύπημα σε ένα από τα ανάκτορα του Άσαντ δεν σημαίνει πως θα εξόντωνε και τον ίδιο τον Σύρο πρόεδρο. Ο Άσαντ διαθέτει αρκετές κατοικίες στην πρωτεύουσα και, σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, δεν περνά πολύ χρόνο στο προεδρικό μέγαρο. Το συγκεκριμένο παλάτι χρησιμοποιείται κυρίως ως χώρος συναντήσεων με ξένους ηγέτες (με εξαίρεση τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος καλεί πάντοτε τον Άσαντ στην αεροπορική βάση Khmeimim της Ρωσίας στη Λαττάκεια κάθε φορά που επισκέπτεται τη Συρία) και αξιωματούχους, παρά ως οικογενειακή κατοικία. Το Ισραήλ θα μπορούσε ακόμη και να ενημερώσει για επικείμενη επίθεσή του, πιθανότατα μέσω του μηχανισμού επικοινωνίας που διατηρεί με τον ρωσικό στρατό στη Συρία, ώστε να εγγυηθεί ότι ο Άσαντ δεν θα σκοτωθεί.
Ο πατέρας του Μπασάρ, Χαφέζ αλ Άσαντ, είχε προβλέψει το ενδεχόμενο ισραηλινού πλήγματος στο παλάτι, προτού καν ολοκληρωθεί η ανέγερσή του.
Το 1989, η Washington Post ανέφερε σε δημοσίευμά της ότι ο Χαφέζ είχε δεσμευθεί ότι "το φρούριο ήταν αποκλειστικά και μόνο για τον διάδοχό του".
"Είναι μια υπόσχεση που μάλλον θα κρατήσει, αλλά όχι από γενναιοδωρία", σχολίαζε το δημοσίευμα.
"Ο Άσαντ φοβάται ότι ο ισραηλινός στρατός θα τον δολοφονήσει και πως ο ίδιος θα είναι εύκολος στόχος στο παλάτι στο οροπέδιο", σημείωνε η αμερικανική εφημερίδα, για να προσθέσει: "Στην περίπτωση πυραυλικής επίθεσης, ο Χαφέζ δεν θα προλάβαινε καν να κρυφτεί στο καταφύγιο".
"Δεν υποτιμούσε το γεγονός ότι το σπίτι του φίλου του, Μοαμάρ Καντάφι, στη Λιβύη είχε γίνει εύκολος στόχος για τα αμερικανικά βομβαρδιστικά το 1986", τόνιζε η Washington Post.
Μετά από δεκαετίες, το ερώτημα δεν είναι αν το Ισραήλ μπορεί να ισοπεδώσει κάποιο από τα ανάκτορα του Άσαντ, αλλά αν θα αποφασίσει να το κάνει.
Διαβάστε ακόμα:
* Γιατί η Ρωσία θα πυροδοτούσε έναν "συριακό" S-300 εναντίον ισραηλινών μαχητικών;
* Anti-drone "ομπρέλα" στο Αιγαίο που "τυφλώνει" τα τουρκικά Bayraktar
