Του Melik Kaylan
Μπορεί οι Ρώσοι να κερδίζουν έδαφος στην Ουκρανία, χάνουν όμως σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Για την ακρίβεια ο Πούτιν χάνει. Και χάνει και τη νομιμοποίησή του. Θα αναφερθούμε αναλυτικά στο πού υποχωρεί η Ρωσία. Και σίγουρα πρέπει να ευχαριστήσουμε τη μνημειώδη θυσία της Ουκρανίας γι' αυτό. Για τον Πούτιν, βέβαια, η θυσία αξίζει φτάνει να οδηγήσει σε νίκη της Μόσχας επί του Κίεβου. Διότι θα μπορεί να αξιοποιήσει και τους πόρους της Ουκρανίας και να ανακτήσει το χαμένο του κύρος.
Η Συρία ήταν το πρώτο ντόμινο που έπεσε. Κυρίως επειδή η Ρωσία σπατάλησε στρατιωτικούς πόρους στην Ουκρανία και δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί το καθεστώς Άσαντ. Υπάρχει όμως και ένας άλλος παράγοντας που οδήγησε στην κατάρρευση της ρωσικής εξουσίας στη Συρία με... ύποπτη ταχύτητα. Από αυτή τη στήλη έχουμε αναφερθεί και πάλι στο σενάριο μιας συμφωνίας όπου η Ρωσία "αφήνεται" να επικρατήσει της Ουκρανίας. Σε "αντάλλαγμα", το Ισραήλ εξουδετερώνει το Ιράν και τους πληρεξουσίους του. Που σημαίνει ότι το Ισραήλ μπορεί ακόμη και να βομβαρδίσει απευθείας το Ιράν, κάτι για το οποίο οι Αμερικανοί πρόεδροι αρνούνται σταθερά να δώσουν το πράσινο φως. Αυτό θα αλλάξει σύντομα.
Μόλις εμφανίστηκαν στοιχεία που επιβεβαιώνουν το μισό μέρος αυτής της συμφωνίας: ότι η Μόσχα "πούλησε" το Ιράν και τους πληρεξουσίους του. Αυτό δεν μειώνει την αξία της Ουκρανίας που με την αντίστασή της εξάντλησε τους ρωσικούς στρατιωτικούς πόρους ούτε υποτιμά το Ισραήλ που ισοπέδωσε τους πληρεξουσίους του Ιράν. Παρόλα αυτά, φαίνεται ότι ο Πούτιν παραιτήθηκε από τη Συρία. Κορυφαία στρατιωτικό στέλεχος στο Ιράν ανέφερε σε ομιλία του ότι η Ρωσία "ξεπουλήθηκε". Σύμφωνα με άρθρο των New York Times στις 9 Ιανουαρίου, με τίτλο "Κορυφαίος Ιρανός στρατηγός παραδέχεται μεγάλη ήττα στη Συρία", ο στρατηγός Behrouz Esbati έκανε μια σειρά από εντυπωσιακές αποκαλύψεις - μεταξύ άλλων, ισχυρίστηκε ότι η Ρωσία "εξαπάτησε το Ιράν". Και επιπλέον ότι οι Ρώσοι είχαν "απενεργοποιήσει τα ραντάρ" για να επιτρέψουν στο Ισραήλ να βομβαρδίσει στόχους στη Συρία. Τα διεθνή ΜΜΕ σπάνια έχουν καταγράψει τέτοια σιγήν ιχθύος από δύο τόσο μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις για θέματα που τις αφορούν.
Παρόλα αυτά, η κατάρρευση της Συρίας σε συνδυασμό με την αργή αλλά σταθερή φθορά στην Ουκρανία, έπληξε καίρια το κύρος της Ρωσίας, ενθαρρύνοντας τους αντιπάλους της σε όλο τον κόσμο. Η Τουρκία έχει επωφεληθεί πάρα πολύ στη Συρία και αλλού. Οι Τούρκοι απαγόρευσαν στα ρωσικά πλοία την είσοδο σε τουρκικά λιμάνια. Και έχουν στείλει αντιπροσώπους στη Λιβύη ενάντια στον υποστηριζόμενο από τη Μόσχα στρατηγό Χάφταρ. Στις αποσχισθείσες επαρχίες της Γεωργίας τα πράγματα δεν φαίνονται καλά για τον Πούτιν - ο φιλορώσος πρόεδρος της Αμπχαζίας αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω μαζικών αντιρωσικών διαδηλώσεων. Το Αζερμπαϊτζάν επέπληξε δημοσίως τη Μόσχα για την πρόσφατη κατάρριψη του αζέρικου αεροσκάφους πάνω από την Τσετσενία. Ο φιλοπουτινικός ισχυρός άνδρας της Τσετσενίας Καντίροφ βρίσκεται σε δυσμένεια γι' αυτή την προσβολή και τη δημόσια υποστήριξή του σε υπόπτους για απόπειρες δολοφονίας στο Ουζμπεκιστάν. Στην αυτονομιστική περιοχή της Μολδαβίας, την Υπερδνειστερία, το φιλοπουτινικό καθεστώς ταλαντεύεται καθώς ο κόσμος παγώνει επειδή η Ουκρανία έκλεισε τον αγωγό φυσικού αερίου που ερχόταν από τη Ρωσία. Η Αρμενία έχει αποκηρύξει τη συμμαχία της με τη Μόσχα. Ο προσκείμενος στη Ρωσία υποψήφιος πρόεδρος της Ρουμανίας απορρίφθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας. Σε όλη την Αφρική, ιδίως στο Σουδάν, ο ίσκιος της Ρωσίας συρρικνώνεται μετά την απώλεια των λιμανιών της Συρίας από όπου μεταφέρονταν εμπορεύματα προς τον νότο. Ακόμα και στην Ουκρανία, η Μόσχα έχει καταφύγει στη λύση των εισαγόμενων μισθοφόρων, αφού ξέμεινε από ρωσικά στρατεύματα.
Μέχρι στιγμής οι άμεσοι ωφελημένοι από αυτή τη ρωσική υποχώρηση είναι το Ισραήλ και η Τουρκία. Για τη Δύση, η εικόνα αυτή είναι μια ιστορική ευκαιρία. Η υπερπροσπάθεια του Πούτιν στην Ουκρανία έχει δώσει στους Δυτικούς συμμάχους πολλές ευκαιρίες για να εμποδίσουν την προσπάθεια του καθεστώτος να αναδημιουργήσει τη Ρωσική Αυτοκρατορία. Σε μια εποχή που οι παγκόσμιοι και περιφερειακοί αντίπαλοι της Δύσης επεκτείνουν την επιρροή τους στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και στην Άπω Ανατολή, οι περιστάσεις συνεχίζουν να είναι ευνοϊκές για να ανακοπεί αυτή η τάση - και η Δύση συνεχίζει να χάνει την ευκαιρία.
Για παράδειγμα: Ευρώπη και ΗΠΑ υποτίμησαν όλα αυτά τα χρόνια τα γεγονότα στην Τιφλίδα. Η εισβολή της Ρωσίας στη Γεωργία το 2008 και η αλλαγή καθεστώτος οδήγησαν στις ρωσικές επιθέσεις στην Ουκρανία. Τελικά, οι Γεωργιανοί πήραν τη μοίρα τους στα χέρια τους βγαίνοντας στους δρόμους για να εκδιώξουν τη φιλορωσική κυβέρνηση του Μπιτζίνα Ιβανισβίλι και ακούμε κάποιες φωνές στο αμερικανικό Κογκρέσο να τους υποστηρίζουν δημοσίως. Επιτέλους.
Είναι ξεκάθαρο ότι για να αρχίσει η Δύση να ξηλώνει τον "αυτοκρατορικό ιστό" ίντριγκας και εξουσίας του Πούτιν, οι δυτικοί ηγέτες πρέπει να εξετάσουν πώς θα είναι μια Ρωσία μετά τον Πούτιν - ακόμη και μια πιο μικρή Ρωσία. Όταν γίνει αυτό, θα σημαίνει ότι οι ηγέτες της ΕΕ και των ΗΠΑ έχουν σκοπό να εκμεταλλευτούν όντως τα γεγονότα στη Συρία και να χαράξουν ένα σταθερό μέλλον. Δυστυχώς, τέτοια συζήτηση δεν έχει ανοίξει ακόμη.
