Του David Axe
Η 47η Ταξιαρχία Εφόδου είναι ένας από τους πιο ιδιαίτερους σχηματισμούς του ουκρανικού στρατού. Πρόκειται για μια αμιγώς εθελοντική μονάδα με ένα εντυπωσιακά ισχυρό σώμα υπαξιωματικών, η οποία διαθέτει φορητά όπλα τύπου ΝΑΤΟ και έχει εκπαιδευτεί στις τακτικές της Βορειο-Ατλαντικής Συμμαχίας.
Παρόλο που έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με τις στρατιωτικές δυνάμεις της Δύσης, η ουκρανική ταξιαρχία κάλλιστα θα μπορούσε να είναι μια ισραηλινή δύναμη που πολέμησε στο Σινά κατά τη διάρκεια του πολέμου του Γιομ Κιπούρ (Δ' Αραβο-Ισραηλινός Πόλεμος) το 1973. Και αυτό επειδή οι 2.000 στρατιώτες της 47ης Ταξιαρχίας επιβαίνουν σε 100 άρματα μάχης M-2 αμερικανικής κατασκευής που υποστηρίζονται από 28 -πρώην σλοβενικά- άρματα μάχης M-55S.
Το M-55S είναι ένα σοβιετικό T-55, 65 ετών, το οποίο, τη δεκαετία του 1990, η ισραηλινή εταιρεία Elbit αναβάθμισε με νέα συστήματα ελέγχου πυρός, οπτικά συστήματα ημέρας-νυκτός και ένα βρετανικής κατασκευής L7 105 χιλιοστών με πυροβόλο. Το 40 τόνων M-55S -για 4μελές πλήρωμα- μοιάζει με το Ti-67, ένα πρώην αραβικό T-55 που επιχείρησε στο πεδίο της μάχης κατά τον Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο του 1967, το οποίο οι Ισραηλινοί αιχμαλώτισαν και επανεξόπλισαν με την αμερικανική έκδοση του ίδιου πυροβόλου L7 που, δεκαετίες αργότερα, θα εξόπλιζε και το M-55S.
Εν ολίγοις, το M-55S είναι ουσιαστικά ένα Ti-67, που το χειρίζεται όμως ένας ευρωπαϊκός στρατός. Και μπορεί το M-55S να μην είναι μπαρουτοκαπνισμένο από πολέμους, το Ti-67 όμως αναπτύχθηκε από τους Ισραηλινούς στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, κυρίως στη μάχη κατά των Αιγυπτίων που προσπάθησαν να εκδιώξουν τις ισραηλινές δυνάμεις από τη χερσόνησο του Σινά, στα ανατολικά της διώρυγας του Σουέζ.
Τα οπλισμένα με L7 Ti-67 εντάχθηκαν στην ισραηλινή 143η Μεραρχία, έναν εφεδρικό σχηματισμό αρμάτων μάχης υπό τη διοίκηση του Ariel Sharon, του μετέπειτα πρωθυπουργού του Ισραήλ. Στις 14 Οκτωβρίου 1973, όταν μια ισχυρή αιγυπτιακή δύναμη, η οποία ήταν και αυτή οπλισμένη με σοβιετικής κατασκευής άρματα μάχης, επιτέθηκε στην 143η Μεραρχία, οι Ισραηλινοί αντέδρασαν χρησιμοποιώντας νέες τακτικές.
"Τα άρματα μάχης του Sharon βρίσκονταν στο ύψωμα", εξηγεί ο Walter J. Boyne στο βιβλίο του "The Yom Kippur War". "Το πιο σημαντικό στοιχείο της μάχης, όμως, ήταν η εφαρμογή νέων τακτικών από τους Ισραηλινούς. Χρησιμοποιούσαν πλέον τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού μαζί με άρματα μάχης".
Τα Ti-67 ήταν εξολοθρευτές τανκς. Όμως οι Αιγύπτιοι ήταν καλά εξοπλισμένοι με αντιαρματικούς πυραύλους Sagger που μπορούσαν να χτυπήσουν ένα εχθρικό άρμα από απόσταση έως και 3,2 χλμ. - απόσταση πιο μεγάλη από το "αξιόπιστο" βεληνεκές ενός Ti-67. Πριν εξαπολύσουν επίθεση κατά των αιγυπτιακών τανκς, τα πληρώματα των Ti-67 έπρεπε να προστατευθούν από τους πυραύλους των Αιγυπτίων.
Αυτή την αποστολή την ανέλαβαν τα ισραηλινά οχήματα μεταφοράς προσωπικού και οι μονάδες πεζικού που επέβαιναν σε αυτά. "Τα APCs, με την καλύτερη ορατότητα και την ισχύ πυρός τους, έβαλαν κατά ριπάς", περιέγραψε ο Boyne. "Οι γενναίες αιγυπτιακές μονάδες με τους αντιαρματικούς Sagger σήκωναν το κεφάλι για να σημαδεύσουν και είτε πυροβολούνταν είτε αναγκάζονταν να σκύψουν πάλι".
Η συνεργασία του ισραηλινού Πεζικού με τα τεθωρακισμένα οχήματά του και των ισραηλινών αναβαθμισμένων Τ-55 έσπειραν τον όλεθρο στους Αιγύπτιους, οι οποίοι μέσα σε μία ημέρα έχασαν στη Χερσόνησο του Σινά τουλάχιστον 200 άρματα μάχης, ενώ οι νεκροί και τραυματίες στρατιώτες ανήλθαν στους 1.000. Οι Ισραηλινοί, έχοντας περίπου τις μισές απώλειες τόσο σε ανθρώπινες ζωές όσο και σε εξοπλισμό, πήραν το πάνω χέρι στη μάχη.
Η ουκρανική 47η Ταξιαρχία Εφόδου θα μπορούσε να "δανειστεί" τις τακτικές της ισραηλινής 143ης Μεραρχίας. Τα άρματα μάχης των Ουκρανών είναι γερασμένα και όχι καλά θωρακισμένα, αλλά διαθέτουν αποτελεσματικά πυροβόλα. Ευτυχώς για την 47η Ταξιαρχία Εφόδου, τα M-2 (καθένα εξοπλισμένο με ένα αυτόματο πυροβόλο των 25 χιλιοστών και αντιαρματικούς πυραύλους, όπου επιβαίνουν 3μελές πλήρωμα και έως 7 πεζικάριοι) είναι τα καλύτερα άρματα μάχης Πεζικού που επιχειρούν στο ουκρανικό μέτωπο.
Τα M-2 και τα αποβατικά τους οχήματα θα μπορούσαν να σφίξουν τον κλοιό γύρω από το ρωσικό Πεζικό, ώστε τα M-55S να στρέψουν τα L7 πυροβόλα τους εναντίον των ρωσικών τανκς. Ή και όχι. Οι Ουκρανοί μπορεί να έχουν αναπτύξει, με τη βοήθεια των ΝΑΤΟϊκών εκπαιδευτών τους, τη δική τους διαφορετική τακτική.
Τι δεν πρέπει να κάνει η 47η Ταξιαρχία Εφόδου; Αυτό που έκανε ο αιγυπτιακός στρατός το 1973: να αναπτύξει τα άρματα μάχης του χωρίς επαρκή προστασία.
