Του Vikram Mittal
Στις 22 Οκτωβρίου, οι ουκρανικές δυνάμεις ανέκτησαν τον πλήρη έλεγχο του Κουτσέριβ Γιαρ, μιας πόλης στην περιφέρεια του Ντόνετσκ που βρισκόταν υπό ρωσική κατοχή από τα μέσα Αυγούστου. Οι αεροπορικές δυνάμεις της Ουκρανίας δημοσίευσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βίντεο από drone που δείχνουν περίπου 50 Ρώσους στρατιώτες να παραδίνονται. Άλλα βίντεο δείχνουν Ουκρανούς στρατιώτες να υψώνουν τη σημαία τους στην απελευθερωμένη πόλη. Η ανακατάληψη του Κουτσέριβ Γιαρ είναι ζωτικής σημασίας για τον έλεγχο της Ουκρανίας στην περιοχή γύρω από την πόλη Ντοπροπίλια. Επιπλέον, αυτή η νίκη αναδεικνύει μια θεμελιώδη αδυναμία στην τρέχουσα επιθετική στρατηγική της Ρωσίας, υπονομεύοντας την ικανότητά της να διατηρήσει τα κατακτημένα εδάφη.
Οι "ζώνες θανάτου" της Ουκρανίας και η άμυνα της πρώτης γραμμής
Μετά από 3,5 χρόνια πολέμου φθοράς, οι αμυντικές γραμμές της Ουκρανίας έχουν εξασθενήσει, εκτείνονται πλέον σε περίπου 1.000 χιλιόμετρα. Με περιορισμένο προσωπικό και εξοπλισμό, η Ουκρανία αναγκάστηκε να δώσει προτεραιότητα στην άμυνα ορισμένων τμημάτων των θέσεών της, αφήνοντας άλλες περιοχές με ανεπαρκές προσωπικό και εξοπλισμό. Ακόμη και τα ενισχυμένα τμήματα εξαντλούνται σταδιακά από τις συνεχόμενες ρωσικές επιθέσεις.
Παρά τις ελλείψεις αυτές, τα κέρδη της Ρωσίας ήταν ελάχιστα, κυρίως λόγω των ουκρανικών drones. Η Ουκρανία παράγει με ταχείς ρυθμούς νέα FPV και drones οπτικών ινών με όλο και πιο εξελιγμένη τεχνολογία. Αυτά τα drones έχουν δημιουργήσει "ζώνες θανάτου" μπροστά από τις ουκρανικές γραμμές, όπου περιπολούν για την ανίχνευση των προωθούμενων ρωσικών δυνάμεων. Μόλις εντοπίσουν κάποιο στόχο, τα drones είτε επιτίθενται άμεσα είτε μεταδίδουν τις συντεταγμένες του στόχου στις μονάδες πυροβολικού. Αυτές οι ζώνες θανάτου έχουν αποδειχθεί ικανές να σταματήσουν θωρακισμένα οχήματα και μεγάλες στρατιωτικές μονάδες.
Η ρωσική στρατηγική επίθεσης επί του εδάφους
Ενώ αυτές οι ζώνες θανάτου είναι αποτελεσματικές ενάντια σε μεγαλύτερους μηχανοκίνητους σχηματισμούς, είναι λιγότερο αποτελεσματικές ενάντια σε μικρές ομάδες στρατιωτών που χρησιμοποιούν μικρά οχήματα όπως ATV ή μοτοσικλέτες. Αυτές οι δυνάμεις είναι πιο δύσκολο να ανιχνευθούν και να στοχευθούν, ειδικά όταν κινούνται σε δασώδεις ή αστικές περιοχές όπου τα drones έχουν μειωμένη ικανότητα. Η εμπλοκή τέτοιων στόχων απαιτεί επίσης μεγάλο αριθμό drones, καθώς είναι διασκορπισμένοι. Ως εκ τούτου, οι περισσότερες ρωσικές επιθέσεις το καλοκαίρι πραγματοποιούνται από μικρές ομάδες στρατιωτών. Αυτές οι μονάδες κινούνταν κυρίως πεζή, αν και ορισμένες χρησιμοποίησαν μοτοσικλέτες ή ATV. Μόλις ξεπεράσουν τις ζώνες θανάτου, μπορούν να εμπλακούν άμεσα με τις ουκρανικές δυνάμεις και να διασπάσουν την αμυντική γραμμή. Αυτές οι επιθέσεις έχουν κάποια επιτυχία, αλλά υψηλό κόστος σε απώλειες.
Αυτή η τακτική αποδείχθηκε επιτυχής τον Αύγουστο, όταν οι ρωσικές δυνάμεις κατάφεραν να καταλάβουν μέρος του Κουτσέριβ Γιαρ. Στις 11 Αυγούστου 2025, οι ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν επίθεση από το προγεφύρωμα τους βορειοανατολικά του Ποκρόφσκ προς την Ντοπροπίλια στην περιφέρεια του Ντονέτσκ, με στόχο να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες των ουκρανικών αμυντικών γραμμών. Στο πλαίσιο αυτής της επίθεσης, ρωσικές μονάδες διέσπασαν τις ουκρανικές θέσεις και προωθήθηκαν περίπου 10 χλμ προς το Κουτσέριβ Γιαρ και το Ζολότι Κολόντιαζ, δημιουργώντας προσωρινές οχυρώσεις σε αυτές τις πόλεις. Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν οι ρωσικές δυνάμεις επίθεσης κατάφεραν να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο της πόλης, και στις 14 Αυγούστου η Ουκρανία ανέφερε ότι οι δυνάμεις της είχαν σταθεροποιήσει το μέτωπο μετά την αποστολή ενισχύσεων. Παρόλα αυτά, μια ρωσική μονάδα παρέμεινε στο Κουτσέριβ Γιαρ υπερασπιζόμενη τη θέση της.
Η τακτική της Ρωσίας βασίζεται στο να εκμεταλλευθεί την κόπωση των ουκρανικών δυνάμεων. Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η Ρωσία είναι διατεθειμένη να θυσιάσει μεγάλο αριθμό στρατιωτών σε κατά μέτωπο επιθέσεις, προκειμένου να διασπάσει την ουκρανική άμυνα ή να της δημιουργήσει κενά, τα οποία θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί αργότερα για να επιτύχει μεγαλύτερα κέρδη.
Ωστόσο, η ρωσική προσέγγιση έχει αποφέρει περιορισμένα οφέλη και η Μόσχα δεν έχει καταφέρει να τα αξιοποιήσει. Όταν οι ρωσικές επιθέσεις καταφέρνουν να καταλάβουν εδάφη από τις ουκρανικές δυνάμεις, πρέπει να δημιουργήσουν γρήγορα θέσεις άμυνας για να τα διατηρήσουν. Αυτές οι αμυντικές θέσεις συνήθως δημιουργούνται σε οικισμούς, οι οποίοι είναι ευκολότερο να υπερασπιστούν από μικρές μονάδες πεζικού. Ωστόσο, αυτές οι θέσεις βρίσκονται πίσω από τις ουκρανικές "ζώνες θανάτου", οι οποίες συνεχίζουν να λειτουργούν μετά τις επιθέσεις. Επιπλέον, μόλις η Ουκρανία εντοπίσει πού επιτίθεται η Ρωσία, μπορεί να συγκεντρώσει τα drones της για να χτυπήσει τις ενισχύσεις και τις γραμμές ανεφοδιασμού που εισέρχονται στην περιοχή.
Ως αποτέλεσμα, οι ρωσικές μονάδες εξακολουθούν να λειτουργούν σε μικρές, απομονωμένες περιοχές. Η Ρωσία δεν είναι σε θέση να ενισχύσει ή να ανεφοδιάσει επαρκώς αυτές τις μονάδες, εμποδίζοντάς τες να διευρύνουν τα αρχικά τους κέρδη. Αναφορές από το μέτωπο δείχνουν ότι πολλές από αυτές τις μονάδες εξαντλούν τα βασικά εφόδια, όπως νερό, τρόφιμα και πυρομαχικά. Με την πάροδο του χρόνου, η έλλειψη ανεφοδιασμού και ενισχύσεων καθιστά αυτές τις δυνάμεις αναποτελεσματικές στη μάχη και βλάπτει σοβαρά το ηθικό τους, όπως φάνηκε στο Κουτσέριβ Γιαρ, όπου οι ρωσικές δυνάμεις τελικά παραδόθηκαν.
Στρατηγικές επιπτώσεις για τον πόλεμο
Η ανακατάληψη του Κουτσέριβ Γιαρ από την Ουκρανία είναι πιθανώς η πρώτη από πολλές τέτοιες περιοχές που θα παραδοθούν. Αν και η Ρωσία έχει σημειώσει κάποια πρόοδο χάρη στις επιθέσεις της το καλοκαίρι, είναι απίθανο να διατηρήσει αυτά τα εδαφικά κέρδη. Ακριβώς όπως τα ρωσικά ναρκοπέδια περιόρισαν την αντεπίθεση της Ουκρανίας το 2023, τα ουκρανικά drones έχουν αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την ρωσική προέλαση, εμποδίζοντάς την να εδραιώσει τα εδαφικά της κέρδη.
Η ανακατάληψη του Κουτσέριβ Γιαρ είναι ακόμη ένα παράδειγμα του πώς τα ουκρανικά drones αντισταθμίζουν άλλες αδυναμίες στο πεδίο της μάχης. Στην αρχή του πολέμου, το TB2 Bayraktar διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στο να ανακοπεί η ρωσική επίθεση. Έκτοτε, η ευρεία χρήση των ουκρανικών FPV και των drones οπτικών ινών συνέβαλε στην εξισορρόπηση των πλεονεκτημάτων που είχε η Ρωσία. Καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται, εάν η Ουκρανία διατηρήσει το πλεονέκτημά της με τα drones, η Ρωσία θα συνεχίσει να έχει περιορισμένη επιτυχία στις στρατιωτικές της επιχειρήσεις.