Του Chris Westfall
Αφού απέλυσε τους περισσότερους υπαλλήλους του Twitter, ο Elon Musk έστρεψε την δυσθυμία του σε έναν από τους "μεγάλους" που διαφημίζονται στην πλατφόρμα. Απογοητευμένος από τα χαμένα έσοδα των διαφημίσεων και την πιθανώς περιορισμένη πρόσβαση σε πελάτες, ο Musk τα έβαλε με την Apple και τον CEO της, τον Tim Cook. Σύμφωνα με το Bloomberg, ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της Tesla "επιτέθηκε στην κατασκευάστρια εταιρεία iPhone με μια καταιγίδα από tweets τη Δευτέρα", ως αποτέλεσμα της απόφασης της Apple να μειώσει σημαντικά τις διαφημίσεις της στο Twitter. Me 1,2 δισεκατομμύρια χρήστες παγκοσμίως, σύμφωνα με το Statista, το iPhone είναι εμβληματικό όσον αφορά την επιρροή του, ενώ το μερίδιο του στην αγορά των ΗΠΑ υπερβαίνει το 50% στις ΗΠΑ.
Tο Twitter έχει περίπου 450 εκατ. ενεργούς χρήστες παγκοσμίως. Στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, πριν από την εξαγορά της πλατφόρμας από τον Elon Musk, η Apple -που η κεφαλαιοποίησή της ξεπερνά τα 2,2 τρισ. δολάρια- ήταν από τους μεγαλύτερους διαφημιζόμενους στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Το Bloomberg αναφέρει ότι οι διαφημιστικές δαπάνες της Apple ξεπερνούσαν κάποια στιγμή τα 100 εκατ. δολάρια ετησίως. Πιθανόν μεγαλύτερο πρόβλημα και από την απώλεια εσόδων να είναι για τον Musk η μη πρόσβαση στο App Store. Εάν το Twitter αποκλειστεί από την πλατφόρμα αυτή, θα αποκοπεί από 1,5 δισ. συσκευές σε όλο τον κόσμο. Πώς όμως μπορεί να επωφεληθεί κάποιος από αυτή την κίνηση; Στα αλήθεια, πρέπει να πιστέψουμε ότι μια αντιπαράθεση στο Twitter είναι πιο σημαντική από το εμπόριο, τα έσοδα και τα κέρδη; Πόσο πολύ θέλει να κερδίσει ο Musk σε αυτήν τη διαμάχη; Και τι σημαίνει νίκη σε αυτή την περίπτωση;
Αν εργάζεστε στις πωλήσεις, στην εξυπηρέτηση πελατών ή στη διοίκηση, θα σκεφτόσασταν ποτέ να ανταγωνιστείτε έναν από τους μεγαλύτερους πελάτες σας; Το να εξυπηρετείτε τους πελάτες σας, και όχι να τους προκαλείτε, είναι μια στρατηγική ανάπτυξης. Ειδικά αν προσπαθείτε να αποκαταστήσετε μια πηγή εισοδήματος που ανέρχεται στα 100 εκατ. δολάρια. Θα καλούσατε τον πελάτη σας στην πλατεία της πόλης για μονομαχία - ή, έστω, δημόσια αντιπαράθεση; Όλοι ξέρουμε ότι αυτή η συμπεριφορά θα ήταν αντιπαραγωγική. Επιζήμια. Ακόμη και καταστροφική. Γιατί, λοιπόν, ένας διαδικτυακός καβγάς να αποτελεί στρατηγική επίλυσης ενός προβλήματος; Τι πραγματικά συμβαίνει στο πλαίσιο της ελευθερίας του λόγου (και της διαχείρισης των πελατειακών σχέσεων);
Ίσως υπάρχει κάποιο βαθύτερο κίνητρο εδώ. "Ο Elon είναι το τελευταίο κεφάλαιο στην προσπάθεια να πέσουν οι χρεώσεις του App Store και αυτός που ανακινεί ένα θέμα που είχε καταλαγιάσει τους τελευταίους έξι μήνες", δήλωσε στους New York Times ο Gene Munster, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας τεχνολογικών ερευνών Loup Ventures. Ο Musk ευελπιστεί πως μελλοντικά οι χρεώσεις του App Store θα μειωθούν κατά περίπου 20% - και δεν είναι ο μόνος που τρέφει αυτή την ελπίδα. Το Yahoo!Finance αναφέρει ότι ο Musk κατηγορεί την Apple για καταστολή της ελευθερίας του λόγου. Ίσως η Apple να ασκεί αυτή την ελευθερία του λόγου δαπανώντας δολάρια σε διαφημίσεις... αλλού. Κάποιοι θα υποστήριζαν ότι το "μαχαίρι" που έβαλε ο Tim Cook στις διαφημίσεις "λέει πολλά".
Καλώς ήρθατε, λοιπόν, σε αυτό που το Twitter κάνει καλύτερα: να σηκώνει θέματα και να "φουντώνει" τους χρήστες, προσφέροντας στους "μαχητες του πληκτρολογίου" την ευκαιρία να ξεσπάσουν την οργή τους στο διαδίκτυο. Η αγανάκτηση, ο θυμός και... η σχολική αυλή έχουν γίνει σήμα κατατεθέν της πλατφόρμας - και αυτό ίσχυε πριν την αναλάβει ο Musk. Οι πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Twitter, τρέφονται από την οργή, τον σαρκασμό, τους τολμηρούς χαρακτηρισμούς, τα καυτά σχόλια και την αυθάδεια. Ως αποτέλεσμα, μια πρόσφατη μελέτη στο Harvard Business Review δείχνει ότι η αγένεια βρίσκει όλο και περισσότερους θιασώτες. Πάνω από το 76% των ερωτηθέντων στην έρευνα, απάντησαν ότι αντιμετωπίζουν αγενή συμπεριφορά τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Δεν αναφέρεται αν κάνουν scrolling στο Twitter τη στιγμή που συμβαίνει αυτό.
Πρώτα χτυπήστε, μετά ρωτήστε
Ζούμε σε μια εποχή αμοιβαίων γρονθοκοπημάτων, με βάση έναν νέο "χρυσό κανόνα": όποιος έχει τον χρυσό φτιάχνει και τους κανόνες. Για τον Musk, η εξαγορά του Twitter και οι επακόλουθες "στρατηγικές" διαχείρισης γεμίζουν τις σελίδες αυτού του ιστότοπου και πολλών άλλων. Aναρωτιόμαστε γιατί μια ιδιοφυΐα όπως ο Musk δεν μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο από αυτό. Το να χτυπάς πρώτα και μετά να ρωτάς είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που πρέπει να κάνουν οι ηγετικές προσωπικότητες σήμερα.
Στο Twitter, αυτή η δυναμική προσέγγιση είναι χρήσιμη για να κρατάς τους χρήστες κολλημένους στην πλατφόρμα - αν δεν μπορείς να τους κρατήσεις για τα διαφημιστικά έσοδα. Η οργή και η σύγκρουση προσελκύουν τα βλέμματα - τουλάχιστον θεωρητικά. Ωστόσο, καλό είναι να θυμόμαστε και το εξής ρητό των απανταχού συμβούλων management: "Στη θεωρία, θεωρία και πράξη είναι το ίδιο. Στην πράξη, δεν είναι".
Οι ηγέτες σήμερα πρέπει να κάνουν πράξη τέσσερις λέξεις -οι οποίες, παρεμπιπτόντως, χωράνε σε ένα tweet- προκειμένου να δημιουργήσουν νοοτροπία ευημερίας και μια αναπτυσσόμενη επιχείρηση. Ποιες είναι οι τέσσερις λέξεις; "Το έχω σκεφτεί καλά".
Χάνουμε το προφανές: όλοι εμπλεκόμαστε όταν μιλάμε και τουιτάρουμε με τρόπο που δημιουργεί διαίρεση, κακομεταχείριση και απογοήτευση. Νιώθεις απογοητευμένος; Μαντέψε: το ίδιο νιώθουν όλοι. Αυτό σημαίνει ότι η δημοσιοποίηση της απογοήτευσής σας είναι χρήσιμη, παραγωγική και κερδοφόρα; Ελευθερία του λόγου σημαίνει στην πραγματικότητα εκτόνωση -και μόνο- των αρνητικών σας συναισθημάτων; Και δεν σχετίζεται με τη δυσαρέσκεια και τα διαφυγόντα έσοδα που συνεπάγεται αυτού του είδους η έκφραση;
Μαθήματα... ηγεσίας από τον Elon Musk και τον Tim Cook
Όταν η αυτοέκφραση γίνεται πιο σημαντική από τον αυτοέλεγχο, λειτουργούμε σε έναν κόσμο χωρίς σεβασμό. Χωρίς όρια. Χωρίς συνεργασία. Χωρίς την κατανόηση ότι οι πράξεις έχουν συνέπειες. Για όλους τους μη δισεκατομμυριούχους εκεί έξω, σκεφτείτε ότι υπάρχει ένας άλλος τρόπος να προσεγγίσετε την απώλεια, τη δυσκολία και την πρόκληση - ειδικά αν την πρόκληση την έχετε δημιουργήσει για τον εαυτό σας.
Υπάρχει ο όρος "prison marketing": αν θες να σε νομίζουν για σκληρό και είσαι στη φυλακή, βγες στο προαύλιο και γρονθοκόπησε τον πιο ογκώδη, τον πιο κακό τύπο που θα βρεις μπροστά σου. Χτύπα δυνατά. Χτύπα ξανά. Συνέχισε να χτυπάς. Ακόμα ζεις; Ωραία, δες τώρα τι γίνεται. Αν δεν σε έχουν σπάσει στο ξύλο και στέκεσαι ακόμη στα πόδια σου, το "prison marketing" απέδωσε. Τώρα σε θεωρούν βάναυσο, σκληρό, έτοιμο να επιτεθείς. Ποιο είναι το πρόβλημα με αυτή την τακτική marketing; Όταν σωριάζεις κάποιον χτυπώντας τον, μπορεί πάντα να ξανασηκωθεί. Και μπορεί να μην επιβιώσεις για να μάθεις αν η στρατηγική σου είχε όντως αποτέλεσμα.
Το Twitter δεν είναι προαύλιο φυλακής, αλλά ο Elon Musk μόλις γρονθοκόπησε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο. Γιατί να τα βάλει με τον Tim Cook και κατ' επέκταση με την Apple; Φαίνεται παράλογο - όπως τόσες άλλες επιχειρηματικές στρατηγικές του Musk.
Αυτό που λειτουργεί για κάποιον δεν σημαίνει ότι ταιριάζει σε όλους. Και σίγουρα αυτή η παραίνεση δεν θα κάνει το αυτί του Elon Musk να ιδρώσει - πόσο μάλλον να αλλάξει γνώμη στον νέο ιδιοκτήτη του Twitter. Eυτυχώς, όμως, όλοι έχουμε τη δυνατότητα να πράξουμε διαφορετικά, ιδίως όταν αφορά τις σημαντικές σχέσεις μας. Οι επικεφαλής των επιχειρήσεων πρέπει να διερωτώνται "τι είναι αποδοτικό;" και όχι "τι είναι εντυπωσιακό;" και πώς θα το χωρέσουν σε 280 χαρακτήρες - το πολύ. Το να χτυπάς τον μεγαλύτερο πελάτη σου δεν είναι στρατηγική για το χτίσιμο μιας σχέσης. Βασικά, δεν χτίζει το παραμικρό.
