Του David Blackmon
Γιατί οκτώ προβλέψεις, θα ρωτήσετε. Δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος – είναι απλώς ο αριθμός των προβλέψεων που θεωρώ ότι συγκεντρώνουν τις απαιτούμενες πιθανότητες για να συμπεριληφθούν σε αυτό το άρθρο. Είναι τυχαίο που δεν κατέληξα σε 5 ή 23 "χρησμούς", αν και οι 23… θα κούραζαν τον αναγνώστη.
Ιδού, λοιπόν, οι οκτώ προβλέψεις χωρίς να σημαίνει κάτι η σειρά που παρατίθενται.
Ο τομέας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα γνωρίσει θεαματική ανάπτυξη στις Ηνωμένες Πολιτείες μες στο 2023. Αυτή είναι ίσως η πιο εύκολη πρόβλεψη. Τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε νέες χρηματοδοτήσεις και κίνητρα που περιλαμβάνονται σε δύο ομοσπονδιακά νομοσχέδια –τη δικομματική συμφωνία για τις υποδομές (BIL) και τον νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA) προκαλούν φρενίτιδα σε start-up και καθιερωμένες εταιρείες που κάνουν ουρά για να καταθέσουν προς έγκριση τα project και τις καινοτομίες τους και να πάρουν μερίδιο από την τεράστια πίτα.
Ο οικονομικός αντίκτυπος των επιδοτήσεων θα είναι πολλαπλάσιος, με τον ιδιωτικό τομέα να θέλει να συμμετέχει στη χρηματοδότηση των έργων που πληρούν τις προϋποθέσεις. Άλλωστε, γι’ αυτό φτιάχτηκαν οι εν λόγω νόμοι. Τα ΜΜΕ που καλύπτουν την ειδησεογραφία του κλάδου θα έχουν να ασχολούνται με αυτό το θέμα τα επόμενα χρόνια. Προσωπικά, έχω δημοσιεύσει ήδη μισή ντουζίνα άρθρα. Καλώς ή κακώς, αυτός θα είναι ο σημαντικότερος ενεργειακός τομέας ανάπτυξης στις ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια.
Τα αμερικανικά δίκτυα ηλεκτροδότησης θα γίνονται όλο και πιο ασταθή. Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι αξιόπιστοι παράγοντες έχουν συνειδητοποιήσει ότι η συσσώρευση μεγάλης παραγωγικής ικανότητας –αιολική και ηλιακή– σε ολοκληρωμένα δίκτυα χωρίς επαρκείς επενδύσεις για παραγωγή αντίστοιχης θερμικής αυξάνει την αστάθεια του αμερικανικού δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας.
Η ραγδαία επέκταση της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας χωρίς να υπάρχουν επαρκείς εφεδρικές ποσότητες σε μπαταρίες και η διαρκής υποεπένδυση στη θερμική ενέργεια θα δυσκολέψει το έργο των διαχειριστών της ηλεκτροδότησης μες στο 2023.
Η Ομοσπονδιακή Ρυθμιστική Επιτροπής Ενέργειας (FERC) θα συνεχίσει να βάζει προσκόμματα στον κλάδο του πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα προσπαθεί να εμποδίσει την αδειοδότηση σημαντικών νέων διακρατικών αγωγών που είναι απαραίτητοι για να αυξηθεί η παραγωγή φυσικού αερίου σε μεγάλες λεκάνες σχιστόλιθου, όπως οι περιοχές Marcellus και Haynesville. Οι προσπάθειες αυτές αποτελούν, άλλωστε, αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου ενεργειακού σχεδιασμού του Αμερικανού προέδρου.
Κατά συνέπεια, θα παρεμποδιστεί η ανάπτυξη της αμερικανικής βιομηχανίας εξαγωγών LNG σε μια περίοδο που η ζήτηση για υγροποιημένο φυσικό αέριο αυξάνεται σε όλη την Ευρώπη και την Ασία. Το εγχείρημα της FERC να "μπλοκάρει" νέες διακρατικές υποδομές αγωγών θα αποτελέσει την πιο καταστροφική και επιζήμια πτυχή της ενεργειακής πολιτικής του Μπάιντεν.
Η ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη θα εξελιχθεί σε ενεργειακή καταστροφή το 2023. Δυστυχώς, το σενάριο αυτό μοιάζει αναπόφευκτο, εκτός και αν τερματιστεί ξαφνικά –και σύντομα– ο πόλεμος στην Ουκρανία. Σε αυτή την περίπτωση, η Ευρώπη θα επέστρεφε στην εξάρτησή της από τη Ρωσία όσον αφορά τις προμήθειες πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Αν και πρόκειται για μια ανόητη εξάρτηση, ίσως φαινόταν πιο ελκυστική στους Ευρωπαίους ηγέτες από την τρέχουσα κατάσταση, που έχει ως αποτέλεσμα η Γηραιά Ήπειρος να καίει ποσότητες-ρεκόρ άνθρακα ή και ξύλου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, και να πληρώνει εξαιρετικά υψηλό αντίτιμο για τα φορτία LNG που εξασφαλίζει από τις ΗΠΑ και άλλα κράτη.
Δυστυχώς, δεν φαίνεται πολύ πιθανό να υποχωρήσει ξαφνικά ο Βλαντιμίρ Πούτιν και να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις του από την Ουκρανία, που ουσιαστικά είναι και ο μόνος τρόπος για να σταματήσει άμεσα ο πόλεμος. Έτσι, η ενεργειακή κρίση του 2022 μοιάζει καταδικασμένη να εξελιχθεί σε μια ολοκληρωτική ενεργειακή καταστροφή μες στο 2023.
Οι τιμές του πετρελαίου θα φθάσουν και πάλι τα 100 δολάρια το 2023. Αυτή ήταν η εκτίμηση του αντιπροέδρου της S&P Global, Dan Yergin, σε συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα στο CNBC και δεν έχω λόγο να διαφωνήσω μαζί του. Ο Yergin αναφερόταν στο βασικό σενάριο για τις τιμές του αργού που παρουσιάστηκε σε πρόσφατη μελέτη της S&P Global, και εν πολλοίς συνάδει με τις προβλέψεις και άλλων εταιρειών.
Όπως είπε ο Yergin, το βασικό σενάριο προβλέπει πως το Brent θα πιάσει ακόμα και τα 121 δολάρια το βαρέλι όταν η Κίνα άρει πλήρως τους περιορισμούς για την αντιμετώπιση της covid-19, ενώ η μέση τιμή σε ετήσια βάση θα διαμορφωθεί στα 90 δολάρια το βαρέλι. Φαίνεται μια λογική εκτίμηση λαμβάνοντας υπόψη όλους τους πιθανούς παράγοντες που επηρεάζουν την τιμή του "μαύρου χρυσού" και δείχνει πως αναμένεται έντονη μεταβλητότητα στην πετρελαϊκή αγορά φέτος, αφού ο Yergin επισήμανε πως δεν αποκλείεται να δούμε το Brent να κατρακυλά πρόσκαιρα έως και τα 70 δολάρια το βαρέλι.
Η μέση τιμή στις ΗΠΑ για ένα γαλόνι βενζίνης στην αντλία θα αγγίξει και πάλι τα 5 δολάρια. Εάν όντως το Brent σκαρφαλώσει στα 121 δολάρια, οι τιμές της βενζίνης και του ντίζελ στην αντλία θα αυξηθούν αντιστοίχως. Εάν η τιμή του αργού εκτοξευθεί στα τέλη της άνοιξης, όταν τα αμερικανικά διυλιστήρια θα πρέπει να κάνουν τη μετάβαση από τα φθηνότερα χειμερινά μείγματα στα ακριβότερα καλοκαιρινά, τότε οι οδηγοί ίσως περάσουν ακόμη ένα επώδυνο καλοκαίρι, όπως και το 2022.
Θα είναι διασκεδαστικό να δούμε πώς θα αντιδράσει ο Μπάιντεν σε μια τέτοια περίπτωση, δεδομένου ότι έχει βάλει ήδη χέρι –και βαθιά– στα στρατηγικά αποθέματα των ΗΠΑ των ΗΠΑ. Εντάξει, όχι ακριβώς "διασκεδαστικό", αλλά θα έχει ενδιαφέρον.
Η αμερικανική βιομηχανία σχιστόλιθου θα διατηρηθεί στα πρόσφατα καλά της επίπεδα. Μετά από μια δεκαετία που οι δαπάνες εξαρτιόνταν από το χρέος, καθώς είχαμε τη μεγαλύτερη έκρηξη γεωτρήσεων των τελευταίων 50 χρόνων, η αμερικανική βιομηχανία σχιστόλιθου βρέθηκε σε ένα πολύ καλό σημείο το 2022. Παρά την αύξηση του κόστους, τις απαιτήσεις των επενδυτών για χαμηλότερους προϋπολογισμούς γεωτρήσεων και τις καθημερινές επιθέσεις από την κυβέρνηση Μπάιντεν, οι γεωτρήσεις σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου εκμεταλλεύτηκαν τις ισχυρές τιμές των εμπορευμάτων για να αυξήσουν τη συνολική εγχώρια παραγωγή αργού κατά 620.000 βαρέλια ημερησίως.
Η εύκολη πρόβλεψη εδώ είναι ότι ο κλάδος –με τις καλύτερες επιδόσεις στο αμερικανικό χρηματιστήριο το 2022– θα επιχειρήσει να διατηρηθεί σε αυτό το "γλυκό σημείο" και το 2023. Αυτό θα σήμαινε άλλο ένα έτος ισχυρής (αλλά όχι ρεκόρ) αύξησης της παραγωγής, όπως η αύξηση κατά 500.000 βαρέλια ημερησίως που προέβλεψε πρόσφατα η Enverus. Εξάλλου, γιατί να χαλάσει κάτι που δουλεύει καλά;
Η Σαουδική Αραβία θα ενταχθεί στις BRICS. Στη Σύνοδο Κορυφής του 2023, στην οποία θα προεδρεύσει η Νότια Αφρική, οι BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) θα εγκρίνουν το αίτημα ένταξης της Σαουδικής Αραβίας. Από όλα τα πιθανά γεγονότα που σχετίζονται με την ενέργεια και θα μπορούσαν να συμβούν μες στο 2023, αυτό θα ήταν μάλλον το πιο σημαντικό.
Η κίνηση αυτή θα καταστήσει τις BRICS αναμφισβήτητα την πιο ισχυρή οικονομική και εμπορική συμμαχία στον κόσμο, ξεπερνώντας την G7. Με την προσθήκη της Σαουδικής Αραβίας, τα μέλη των BRICS θα περιλαμβάνουν τη 2η και την 3η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου (Κίνα και Ινδία, η οποία ξεπέρασε τη Γερμανία κατά τη διάρκεια του 2022), τη μεγαλύτερη οικονομία της Νότιας Αμερικής (Βραζιλία), τη μεγαλύτερη οικονομία της Αφρικής (Νότια Αφρική) και τον 2ο και 3ο μεγαλύτερο παραγωγό πετρελαίου στον κόσμο (Σαουδική Αραβία και Ρωσία). Η προσθήκη της Σαουδικής Αραβίας σε αυτή την ήδη ισχυρή συμμαχία θα είχε βαθιές γεωπολιτικές προεκτάσεις στο παγκόσμιο ενεργειακό περιβάλλον, οι οποίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν ακόμη και το τέλος της εποχής του λεγόμενου "πετροδόλαρου", της μακροχρόνιας κατάστασης κατά την οποία το αμερικανικό δολάριο αποτελεί το παγκόσμιο νόμισμα για τις συναλλαγές πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Εν κατακλείδι: το 2023 υπόσχεται να γίνει –ίσως– το πιο σημαντικό έτος για τον κλάδο της ενέργειας στη σύγχρονη Ιστορία. Προσδεθείτε για μια "άγρια" βόλτα.
