Του David Axe
Η Ουκρανία διαθέτει ή λαμβάνει αυτή τη στιγμή λίγο περισσότερα από 300 άρματα μάχης δυτικού τύπου από τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ: 10 Strv 122 από τη Σουηδία, 14 Challenger 2 από το Ηνωμένο Βασίλειο, 31 αμερικανικά M-1, 75 γερμανικής κατασκευής Leopard 2 και 200 Leopard 1.
Τριακόσια άρματα είναι πάρα πολύ λίγα για τον συνολικό επανεξοπλισμό των ταξιαρχιών της Ουκρανίας, οι οποίες πιθανώς χρειάζονται μεταξύ 1.200 και 1.500 αρμάτων. Έτσι, τα παλιά πρώην σοβιετικά άρματα μάχης, που σήμερα είναι τα πολυπληθέστερα στην ουκρανική υπηρεσία, θα παραμείνουν περισσότερα από τα δυτικά.
Αξίζει να αναρωτηθούμε πόσος χρόνος μπορεί να χρειαστεί για να εξαντλήσει η Ουκρανία τα σημαντικότερα άρματα μάχης της, τα πετρελαιοκίνητα T-64BV: Πρόκειται για άρματα μάχης που κατασκεύασε το εργοστάσιο Malyshev στο Χάρκοβο για τον σοβιετικό στρατό μεταξύ 1963 και 1987, τα οποία οι Σοβιετικοί άφησαν πίσω στην Ουκρανία όταν η ΕΣΣΔ κατέρρευσε το 1991 και πρόσφατα αναβαθμίστηκαν.
Η απάντηση εξαρτάται από πολλές μεταβλητές και υποθέσεις. Στο πιο αισιόδοξο σενάριο για την Ουκρανία, το τελευταίο T-64BV καταστρέφεται ή πέφτει στα χέρια των Ρώσων το 2027. Στο λιγότερο αισιόδοξο σενάριο, το ουκρανικό T-64BV εξαφανίζεται μέσα σε λίγα χρόνια.
Τα μαθηματικά είναι απλά. Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις διέθεταν 800 από τα συγκεκριμένα άρματα μάχης σε ενεργό ή εφεδρική υπηρεσία όταν η Ρωσία διεύρυνε τον πόλεμό της κατά της Ουκρανίας στα τέλη Φεβρουαρίου του 2022. Άλλα 450 T-64 βρίσκονταν σε αποθήκες.
Στους 21 μήνες σκληρών μαχών, οι Ρώσοι κατέστρεψαν ή κατέλαβαν περίπου 400 ουκρανικά T-64, βάσει όσων μπορούν να επιβεβαιώσουν ανεξάρτητοι αναλυτές. Το εργοστάσιο Malyshev αναβαθμίζει τα ανενεργά T-64 -προσθέτοντας σύγχρονα οπτικά συστήματα, δορυφορική πλοήγηση και αντιδραστική θωράκιση- οπότε είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι τα T-64 που βρίσκονται σε αποθήκες θα τεθούν σε ενεργό υπηρεσία.
Αν η Ουκρανία χρειάστηκε 21 μήνες για να χάσει το ένα τρίτο των T-64 της, μπορεί να χρειαστούν άλλοι 42 μήνες για να χάσει τα άλλα δύο τρίτα. Αυτό σημαίνει σχεδόν τέσσερα χρόνια.
Αλλά το T-64 με τη γερασμένη κάννη του κύριου πυροβόλου των 125 χιλιοστών και τον ευαίσθητο αυτόματο γεμιστήρα είναι ένα παλιό άρμα. Οι αναβαθμίσεις το καθιστούν κυρίως πιο ικανό, όχι πιο ανθεκτικό. Τα χρόνια θα μπορούσαν να καταστήσουν εκατοντάδες T-64 μη λειτουργικά, ακόμη και αν γλιτώσουν από μεγάλες ζημιές.
Επομένως, μην περιμένετε ότι τα περίπου 800 εναπομείναντα Τ-64 θα αντέξουν άλλα τέσσερα χρόνια, ακόμη και με ρυθμό απωλειών σε μάχες μόλις 200 αρμάτων ετησίως που είχαμε τα τελευταία δύο χρόνια.
Επίσης, μην περιμένετε από το εργοστάσιο Malyshev να κατασκευάσει ολοκαίνουργια T-64 από το μηδέν. Το εργοστάσιο μπορεί να έχει ακόμη κάποια εργαλεία, αλλά δεν έχει κατασκευάσει ένα ολόκληρο άρμα από την αρχή εδώ και 36 χρόνια.
Όταν η ρωσική εταιρεία κατασκευής αρμάτων Uralvagonzavod ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα ξαναρχίσει την παραγωγή T-80 "από την αρχή" μετά από ένα διάλειμμα 32 ετών, η ανακοίνωση συνοδεύτηκε από σοβαρές επενδύσεις. Λίγες εβδομάδες αργότερα, το Kaluga Turbine Plant, προμηθευτής τουρμπίνων της Uralvagonzavod, ξεκίνησε να δημιουργεί νέα εξαρτήματα για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες.
Το εργοστάσιο Malyshev δεν εκτελεί τις λειτουργίες αυτές που θα χρειαζόταν για να ξαναρχίσει η παραγωγή ολοκαίνουργιων εξαρτημάτων. Γιατί να το κάνει, όταν η ζήτηση για ανακαινισμένα άρματα είναι ασταμάτητη και η προσφορά παλαιών εξαρτημάτων προς το παρόν φαίνεται τεράστια;
Όσοι κάνουν σχέδια στο Κίεβο πιθανότατα υποθέτουν ότι, αν ο πόλεμος τραβήξει μέχρι το 2026 ή το '27, η Ουκρανία θα έχει μεγαλύτερα προβλήματα από την έλλειψη T-64.
